ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΕΛΙΚΑ?

Σάββατο απόγευμα..Έχω αράξει στο σαλόνι, και χαζεύω ένα άλμπουμ φωτογραφιών.Είναι ένα από τα ελάχιστα που δεν περιέχουν φωτογραφίες δικές μου ή του αδερφού μου που απαθανατίζουν την μέχρι τώρα πορεία της ζωής μας.Είναι ένα άλμπουμ της μαμάς, από εκείνα τα ωραία τα παλιά, του οποίου με το πέρασμα των χρόνων έχουν ξεθωριάσει τα χρώματά,κάνοντάς το να φαίνεται ακόμα πιο παλιό, ακόμα πιο όμορφο. Γεμάτο με φωτογραφίες που ξεχειλίζουν από χαρά και ζωή,που έχουν τραβηχτεί για να απαθανατίσουν την στιγμή και μόνο. Και όχι από φωτογραφίες με ψεύτικα χαμόγελα, που ο μόνος τους στόχος είναι να ''ανέβουν'' στο facebook για να ανταγωνιστούν άλλες, ακόμα πιο απαστράπτουσες, ακόμα πιο ψεύτικες.Χμμ..Χαμογελάω ειρωνικά..Πώς έχουμε καταντήσει..

ΓΕΛΟΙΟΙ.Έτσι έχουμε καταντήσει. Ανεγκέφαλοι επιδειξιομανείς που έχουμε ξεχάσει να ζούμε. Πλέον δεν βγαίνουμε έξω για να περάσουμε καλά, αλλά με απώτερο σκοπό να βγάλουμε 50 φωτογραφίες λες και έχουμε πάει διακοπές, εκ των οποίων η κάθε μία θα απεικονίζει και διαφορετική πόζα λόγω του ότι είμαστε μονδέλα όλοι και για να κάνουμε 3 chek in τ-ο-υ-λ-ά-χ-ι-σ-τ-ο-ν, ένα στο μαγαζί όπου περνάμε και καλά ανέμελοι το βράδυ μας, ένα εκεί που εννοείται θα φάμε μετά, και ένα και καλά ''κάπου στο άγνωστο'' όπου βρισκόμαστε λόγω της υποτιθέμενης μέθης μας. Καραγκοζιλίκια λέω εγώ.

Για να μην παρεξηγηθώ. Δεν λέω.. Και την φωτογραφία μας θα βγάλουμε για να έχουμε να θυμόμαστε τις όμορφες στιγμές μας, και ένα chek in θα πετάξουμε έτσι αραιά και που, γιατί δεν μπορούμε να μην συμβιβαστούμε με τις εξελίξεις της εποχής μας, αλλά μέσα σε λογικά πλαίσια όμως. Εδώ έχει χαθεί κάθε μέτρο. Βγαίνω για ποτό και βλέπω κοριτσάκια να εισβάλουν πανικόβλητα στο μαγαζί, για να τραβήξουν καμιά δεκαριά φωτογραφίες, καθώς σε μισή ώρα πρέπει να φύγουν γιατί τους περιμένει ο μπαμπάς. Ντυμένα σαν τις τελευταίες τσούλες που κάνουν πιάτσα στην Φυλής και με ένα χαζοχαρούμενο ύφος εντυπωμένο στο πρόσωπό τους, καθώς στην προσπάθειά τους να δείχνουν σέξυ, το μόνο που καταφέρνουν είναι να γελοιοποιούνται.

Έχουμε χάσει την ηλικία μας και μαζί και την ομορφιά που κρύβεται πίσω από αυτήν. Έχουμε παραδοθεί στην μεγαλομανία που μας έχει πιάσει και χάνουμε τις ουσιαστικές στιγμές της ζωής. Αν αγοράσεις από το ZARA το έτοιμο συνολάκι της βιτρίνας με τα τελευταία hot trends της σεζόν δεν θα σε νομίζω για κάποιο fashion icon. Αν σε φωτογραφίσουν από το Patra's Events ή ανάλογες σελίδες δεν θα σε περάσω για κάποιον διάσημο. Αν κάνεις 5 chek in το ίδιο βράδυ σε 5 διαφορετικά σημεία δεν θα σε νομίζω για περιζήτητο.Θα σε νομίζω για κάποιον βλάχο επιδειξία ο οποίος δεν έχει βρει ακόμα την πραγματική του ταυτότητα και προσπαθεί να πείσει εμάς αλλά πάνω από όλα τον ίδιο του τον εαυτό ότι είναι κάτι άλλο, κάτι πολύ ουάου, μα στην ουσία είναι ένα κενό περιτύλιγμα που δεν έχει ιδέα πού πάν' τα τέσσερα.

Δεν είναι παράλογο ούτε να μας αρέσει το νέο, το μοντέρνο ούτε να προσπαθούμε να το ενστερνιστούμε. Παράλογο είναι να προσπαθούμε να γίνουμε κάτι που δεν είμαστε. Γιατί στο τέλος αυτής της προσπάθειας το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να γελοιοποιηθούμε και να μην ξέρουμε ποιοί είμαστε πραγματικά. Δεν χρειάζεται να αποδείξουμε τίποτα και σε κανέναν παρά μόνο στον ίδιο μας τον εαυτό. Μην πηγαίνεις με το πλήθος. Γύρνα ανάποδα και πάλεψε να πας κόντρα στο ρεύμα. Θαύμαζε το διαφορετικό μα μέχρι εκεί. Μη προσπαθείς να γίνεις ίδιο με αυτό γιατί θα χαθείς. Δείξε ποιός είσαι, μα όχι μέσα από το facebook. Γίνε εσύ..