ΣΤΑ 22

Κάπου στα 14-15 σου έρχεται το πρώτο χαστούκι. Είναι κάπου εκεί που αποφασίζεις  να κάνεις τα πρώτα σου βήματα με τους ανθρώπους. Είναι εκεί που προσπαθείς να τους γνωρίσεις. Είναι εκεί που σοβαρεύεις. Ή έτσι νομίζεις τουλάχιστον. Το παλεύεις. Το ψάχνεις. Οι συμμαθήτριες γίνονται φίλες.  Οι συμμαθητές γίνονται το άλλο φύλο. Το ωραίο. Το μαγευτικό. Το διαφορετικό... Μπαμ! Το άκουσες; Ή καλύτερα το ένιωσες; Το χαστούκι ντε! Ή όχι μάλλον.. Το κατακέφαλο ας πούμε καλύτερα. Τόσο ήταν. Όχι; Θα πρέπει να πόνεσε.. Λίγο; Χμμμ... Περίμενε και θα δεις.
16. Αλλαγή σχολείου. Αλλαγή νοοτροπίας. Αλλαγή μυαλού. Αλλαγή σχεδίων λέω εγώ καλύτερα και θα καταλάβετε γιατί. Ή μάλλον θα το νιώσετε.. Μεγαλώνεις. Αρχίζεις να σκέφτεσαι για την ζωή σου, το μέλλον σου. Πω πω πόσο έχεις ωριμάσει! Ναι ναι τραγούδα. Χειρότερα από πριν. Όταν νομίζουμε πως είμαστε κάτι ειναι χειρότερο από το να ξέρουμε πως δεν είμαστε τίποτα. Σοβάρεψες; Για συζήτησε το με τους φίλους σου. Ναι ναι με αυτούς που ανταλλάζετε τραγούδια από τα κινητά. Ναι με αυτούς που βγαίνεις για καφέ. Ναι με αυτούς που κουτσομπολεύετε τους άλλους. Περίμενε θα έρθει η ώρα σου. Ωπ! Μήνυμα από το πρόσωπο. Ααχχχ! Τί ωραία που τα λέει. Μα θα παντρευτούμε είναι σίγουρο! Ναι σου λέω.
17-18. Πανεπιστήμιο! Αλλάζουν όλα! Μα τί ωριμότητα είναι αυτή. Τώρα που ξέρεις πια να καταλαβαίνεις τους ανθρώπους για να μην σε ξανα κοροιδέψουν. Τώρα που παράτησες και εκείνη την ρημάδα την σχέση που σου έφαγε την ψυχούλα. Και να φανταστείς είχατε πει για πάντα. Όχι τέρμα από εδώ και πέρα. Έβαλα μυαλό. Ποτέ ξανά δεν θα αφήσω να μου συμβεί κάτι ανάλογο. Ωρίμασα. Τους έμαθα τους ανθρώπους. Προς τα πού να τρέξω να γελάσω δεν ξέρω....
19-20. Φτου φτου φτου! Πάλι τα ίδια. Μα γιατί; Αφού ήξερα αυτή την φορά. Τον καλύτερο μου εαυτό έδωσα. Πώς την πάτησα πάλι έτσι; Μεγάλη κοπέλα. Ώριμη. Δεν γίνεται. Τί συμβαίνει με μένα; Γιατί εγώ πρέπει να έχω κάποιο κουσούρι δεν εξηγείται αλλιώς. Κάτι κάτι γίνεται με εμένα, ναι. Σίγουρα. Αφού τους άλλους τους ξέρω.
22. Τίποτα δεν ξέρω. Τα μαύρα μου τα χάλια. Που θέλω να ξέρω και τους ανθρώπους τρομάρα να μου έρθει. Εδώ δεν ξέρω καλά καλά τον ίδιο μου τον εαυτό. Μα τί λές; Εδώ για να φτάσω στο σημείο να παραδεχτώ την άγνοια που με δέρνει και την ασχετοσύνη με πήρε κάτι αιώνες. Αλλα να μου πεις από την άλλη, το 'ξερα; Αμ δεν το 'ξερα! Εγώ που πίστευα πως τους ξέρω όλους απ'έξω και ανακατωτά. Το κεφάλι μου το ξερό βλέπεις. Μη μου πουν ότι κάτι δεν είναι έτσι και είναι γιουβέτσι. Χα! Ακούς εκεί γιουβέτσι. Εγώ η ώριμη και η μυαλωμένη. Εγώ δεν ξέρω; Για σε παρακαλώ. Εγώ τα ξέρω όλα....